شعر شهر سنگستان
·
1404/1/12 00:03
·
شهر سنگستان پرزسنگ آدم است.
پرزآدمهای سنگی وسنگ های آدم است.
همه خاموش ایستاده روبروی همدگر
ز نزدیک سنگ و دور شوی چون آدم است
من ساکن این شهر سنگستان سنگی شده ام
بی زبان و بی عیان فارغ ز هرچه آدم است
شاه و شهزاده با گدایانش یکی است
چونکه این شهر عاری از قانون آدم است
نه هجوم نه دشمنی. نه دوستی نه پشت پا
این نشانه ها ندارد. اینها ازآن آدم است
گاه گاهی درد دل دارم فراوان از یکی
خاموش و بی صدا روبرویم می نشیند
چون تراش از آدم است ......